تعداد در بسته : 10 عدد
مارچوبه
یک گیاه علفی تک لپه، دوپایه و چند ساله می باشد. مارچوبه دارای دو نوع
ساقه می باشد: اول ساقه هوائی که نازک و سبزرنگ که بعد از برداشت ساقه های
جوان به وجود می آید. دوم ساقه های جوان (قسمت خوراکی) که از ریزوم ظاهر می
شوند و قبل از اینکه از خاک خارج شوند باید قطع گردند.
ساقه های زیرزمینی در مارچوبه مواد غذایی در خود اندوخته می کنند (ریزوم
ها) و باعث به وجود آمدن ساقه های هوایی می شوند، که نسبتاً ضخیم هستند و
در واقع قسمت قابل خوراکی آن را تشکیل می دهند و اسپی یر (spear) نام
دارند. با بالا رفتن دما در بهار یا تابستان، جوانه هایی که روی ریزوم ها
قرار دارند، سبب به وجود آمدن اسپی یر می گردند. وقتی که طول اسپی یرها به
15 تا 25 سانتی متر رسید قابل برداشت و استفاده می باشند. به ساقه های
هوایی گل دهنده مارچوبه استالک می گویند که بعد از برداشت ساقه های خوراکی
به وجود می آیند.
محصول: بذر بالون عشق
بذر
مارچوبه پس از جوانه زدن ابتدا تولید ریشه اولیه و یک ساقه اولیه می کند.
بعداً جوانه ای که در قسمت یقه ساقه اولیه وجود دارد، ساقه ثانوی با ریشه
ثانوی تولید می شود و در مراحل بعدی دوباره از جوانه یقه ساقه ثانوی، یک
ساقه دیگر و ریشه دیگر به وجود می آید. در سال اول مارچوبه می تواند تا 6
ساقه با 6 ریشه به وجود آورد. گل های نر و ماده معمولاً مجزا و روی دو پایه
قرار دارند ولی گهگاه هر دو نوع گل روی یک پایه نیز دیده می شود (تک پایه)
و بسیار کوچک می باشند. گل های آن به صورت چندتایی است شاید تا 4 عدد نیز
برسند و آنها در یک محل ظاهر می شوند. حشرات به خصوص زنبور عسل در انتقال
دانه گرده آن از پایه های نر به پایه های ماده نقش عمده ای دارند. گل ها
دارای 6 کاسبرگ، 6 گلبرگ، 6 پرچم و یک مادگی سه برچه ای است. گل های نر به
رنگ زرد مایل به سبز بوده، کاملاً از گل های ماده که معمولاً به رنگ قرمز
در می آیند، قابل تشخیص می باشند. امروزه پایه هایی که دارای گل های نر
هستند، مورد کشت قرار می گیرند زیرا این ارقام زودرس، دارای افزایش عملکرد
زیاد، دارا بودن طول مدت باردهی زیاد و داشتن مقاومت بیشتر در مقابل بیماری
ها می باشند. احتمالاً دلیل آن این است که گیاهان نر تولید بذر نمی کنند و
به طور مستقیم می توانند کربوهیدرات های بیشتری برای رشد اسپی یرها تولید
کند. علت استفاده کم از گل های ماده این است که گل های ماده تولید میوه سته
(دارای باردهی زیاد نیست) کرده و همچنین افتادن بذر به زمین و جوانه زنی
دوباره بر مشکلات وجین می افزایند. میوه مارچوبه، که به رنگ قرمز در می آید
و در پاییز ظاهر می گردد، به صورت سته کوچک سه حجره ای است، که دارای یک
یا چند بذر می باشد.
مارچوبه
دارای دو نوع ریشه است: یکی ریشه های معمولی که معمولاً جذب آب و مواد
غذایی را به عهده دارند و دیگری ریشه های متورم و گوشتی که پر از ذخیره
مواد غذایی هستند و در آنها ساکارز ذخیره می شوند. قطر ریشه های گوشتی ممکن
است به اندازه یک مداد یا کمی ضخیم تر باشند. ریشه های معمولی از قسمت های
جوان ریشه های ذخیره ای به وجود می آیند. ریشه های مارچوبه می توانند تا
عمق 5/1 متر در خاک رشد کنند. سیستم ریشه بندی مارچوبه یا بخش زیرزمینی
گیاه با تعدادی جوانه و ریشه را تاج مارچوبه می گویند. تاج مارچوبه برای
تکثیر غیرجنسی مورد استفاده قرار می گیرد.
ارزش غذایی و اهمیت اقتصادی مارچوبه
مارچوبه
دارای ترکیباتی چون آسپاراژین، اینوزیت، آسپاراگوز، تاننو اسید سوکسینیک
می باشد. روغن های اتری گوگرددار (متیل مرکاپتان و وانیلین)، سلولز، املاح
معدنی و ویتامین های مختلف موجود در آن باعث طعم و مزه مخصوص و خواص دارویی
آن می شود. انواع سبز مارچوبه دارای ویتامین های بیشتری است. مصرف مارچوبه
برای بیماران مبتلا به امراض کلیوی توصیه می شود. خوردن آن دید چشم را
تقویت می کند، برای تقویت نیروی جنسی مفید است، ضعف مثانه را برطرف می کند،
برای تقویت قلب مفید است، تب بر است، ملین بوده و یبوست را برطرف می کند.
مارچوبه خونساز است و به ساختن گلبول های قرمز خون کمک می کند. برای افراد
عصبی مزاج و آنهایی که مبتلا به ورم مجاری ادرار هستند و مبتلایان به
رماتیسم و سنگ کلیه خوب نیست.
شرایط آب و هوایی لازم برای کاشت مارچوبه
مارچوبه
یک سبزی فصل خنک می باشد. مارچوبه بهترین رشد و بالاترین محصول را از نظر
کیفیت خوب در آب و هوایی تولید می کند، که زمین حاوی مارچوبه، کمی یخ بزند.
مناطقی که در طول فصل رشد (تابستان) هوا گرم می شود محصول از کیفیت خوبی
برخوردار نیست، چون مواد غذایی در ریشه های ذخیره ای آن اندوخته نمی گردند.
در زمستان بهتر است هوا آن قدر سرد شود که قسمت های هوایی (ساقه و برگ)
خزان کنند. در مناطقی مانند دزفول در استان خوزستان که زمستان یخبندان
ندارند و دارای سرمای ملایم هستند توصیه می شود که قسمت های هوایی قبل از
فرا رسیدن فصل زمستان از فاصله 10تا 20 سانتی متری سطح خاک قطع گردند.
بهترین دما در طول مدت رشد بوته برای مارچوبه بین 16 تا24 درجه سانتی گراد
می باشد. مناسب ترین pH برای رشد مارچوبه بین 6 تا 7/6 می باشد. تذکر:
ارقام مارچوبه عبارتند از: مری واشنگتن، ردینگ ژالت مارتا واشنگتن و آلت
هام واشنگتن و ویکینگ. ارقام مارچوبه براساس رنگ جوانه های خوراکی به دو
دسته تقسیم می شوند: دسته اول دارای رنگ سبز و دسته دوم سبز روشن یا مایل
به سفید است.
آماده سازی خاک برای کاشت مارچوبه
مارچوبه
بهترین محصول را در خاک عمیق، حاصلخیز، خنک، آفتاب گیر، قوی و با زهکشی
خوب می دهد.مارچوبه در خاک های مختلف که از حیث مواد آلی غنی باشند رشد می
کند و محصول می دهد ولی به طوراختصاص خاک های شنی و شنی لومی و لومی سیلتی
که با مواد آلی و هوموس تقویت شوند بسیار مناسبهستند. مارچوبه درخاک های
اسیدی نمی تواند رشد کند مگر آنکه خاک ها به وسیله آهک اصلاح شوند. در خاک
هایی که کمی قلیایی باشند کشت با موفقیت انجام می شود و محصول می دهد.
مارچوبه یکسبزی چندساله است و می تواند10 تا 20 سال در زمین باقی بماند،
لذا در تهیه زمین باید دقت کافیمبذول گردد. به خصوص چنانچه هدف آن باشد که
این گیاه به وسیله بذر تکثیر شود، باید زمین صاف، نرمبدون کلوخ و کاه باشد،
شخم عمیق زده شود و بعد از آن کلوخ ها به وسیله دیسک یا دندانه نرم شوند
وزمین تسطیح گردد. مارچوبه به هوموس و مواد آلی زیاد نیاز دارد و نسبت به
کودهای حیوانی واکنشمثبت نشان می دهد، لذا قبل از کاشت مارچوبه می توان
کودهای حیوانی را به زمین داد. مقدار کودهای شیمیایی نیز با توجه به مقدار
مواد غذایی موجود در خاک حدود 200 کیلوگرم ازت، 80 کیلوگرم P2O5، 300 کیلوگرم K2O
برای هر هکتار در نظر گرفته می شود. کود ازته را به مقدار 50 درصد درهنگام
احداث پشته ها (حدود 10 روز قبل از پایان برداشت محصول) و 50 درصد بقیه را
در تابستان بهزمین می دهند. کودهای فسفاته و پتاسه قبل از احداث پشته ها
استفاده می شوند.
تاریخ و فواصل کاشت مارچوبه:
موقع
انتقال نشاء اوایل بهار میباشد. عمق شیار در خزانه 20 تا 25 سانتی متر و
فاصله دو شیار 40 تا60 سانتی متر می باشد. در زمین اصلی بوته ها به فاصله
40 تا 50 سانتی متر در ردیف هایی بین 90 تا 150سانتی متر از یکدیگر کاشته
می شوند.
کاشت مارچوبه:
ازدیاد
مارچوبه به دو روش رویشی و جنسی صورت می گیرد. در کشت مستقیم بعد از آماده
کردن زمین،زمین به جوی و پشته تبدیل می گردد. عرض پشته بین یک تا یک ونیم
در نظر گرفته می شود. سپسبذور در ته جوی کاشته می شوند. بهتر است به منظور
سرعت بخشیدن به سبز شدن بذر، بذور قبل ازکاشت به مدت 24ساعت در آب خیسانده
شوند آنگاه شیارهایی به عمق یک سانتی کمتر در کف جوی هاایجادکرده و بذور را
در شیارها می کاریم و به وسیله خاک سبک و مرطوب آنها را می پوشانیم. تا
سبزشدنبذر، جوی ها مرطوب نگه داشته می شوند و آبیاری باید به روش بارانی
صورت گیرد. مدت جوانه زدن بذرطولانی می باشد و به عواملی مثل دما و رطوبت
خاک بستگی دارد و شاید بین 15 تا 40 روز متغیر باشد. بوته ها در فاصله
10سانتی متر تنک می شوند و به تدریج که گیاه رشد می کند، روی بوته و اطراف
آن خاکنرم همراه با کود حیوانی پوسیده داده می شود. بدین ترتیب در سال اول
بوته رشد کامل می نماید ومحصولی برداشت نخواهد شد. میزان بذور مورد نیاز در
کشت مستقیم بین یک تا دو کیلوگرم در هکتار می باشد. روش مرسوم و متداول
کشت مارچوبه تهیه خزانه و انتقال بوته های یک ساله به محل اصلیمی باشد. در
این روش باید سعی شود که در هنگام انتقال بوته ها به محل اصلی به ریشه ها
صدمه نرسد. درهنگام تهیه خزانه باید دقت شود که زمین کاملا آماده و با
کودهای حیوانی و شیمیایی تقویت شده باشد.زمین به شیار تبدیل می شود. عمق
شیار 20 تا 25 سانتی متر و فاصله دو شیار 40 تا 60 سانتی متر در نظرگرفته
می شود، بوته ها در ته شیار کاشته می شوند و با رشد بوته ها روی آنها خاک
داده می شود. بدین ترتیب بوته ها در سال دوم آماده انتقال به محل اصلی می
گردند. موقع انتقال نشاء اوایل بهار است. در هنگام انتقال ابتدا زمین اصلی
به جوی و پشته تبدیل می شود. سپس بوته ها به فاصله 40 تا 50 سانتی متراز
یکدیگر در روی ردیف هایی که90 تا 150 سانتی متر از یکدیگر فاصله دارند
کاشته می شوند. بوته هایآماده شده در خزانه را تاج (Crown) می گویند. نحوه
انتقال تاج به محل اصلی بدی نترتیب می باشد کهدر اوایل بهار در ته جوی ها
کود حیوانی پوسیده همراه با ماسه و خاک نرم به عمق 5 تا 7 سانتی مترریخته
می شود. سپس تاج های یک ساله در ته جوی ها روی کود پوسیده طوری قرار داده
می شوند که فاصلهآنها از یکدیگر حدود 30 تا 50 سانتی متر باشد. ریشه های
بوته روی خاک نرم پخش می گردند. سپس رویریشه ها به وسیله خاک و کود پوشیده
می شود. به تدریج که تاج شروع به رشد می کند اطراف بوته ها و رویآنها خاک و
کود قرار داده می شود. بنابراین تا آخر فصل رشد جوی ها از خاک و کود پر می
گردند. بدینترتیب بوته مارچوبه در سال اول، رشد کافی کرده ولی هیچ گونه
برداشت محصول صورت نمی گیرد. شایددر سال دوم تعداد کمی اسپی یر ( spearساقه
های هوایی که نسبتا ضخیم بوده و قابل خوردن می باشند)تولید و برداشت شود.
برداشت اصلی از سال سوم شروع می گردد. معمولا مقدار تاج آماده شده از
یکهکتار خزانه برای کاشت حدود 10 هکتار زمین اصلی کفایت می کند. در هنگام
انتقال تاج های یک سالهباید دقت شود که تاج های ضعیف حذف شود زیرا محصول
کمتری می دهند تاج های دوساله و یا سه سالهبرای انتقال مناسب نیستند.
داشت مارچوبه:
چون
مارچوبه یک سبزی چندساله است بنابراین مراقبت های ویژه لازم دارد. با علف
های هرز به شدت بایدمبارزه شود. این مطلب در مورد علف های هرز چندساله جدی
تر است، در غیر این صورت علف های هرز بهطرق مختلف ریشه، ریزوم، غده و بذر،
ایجاد مزاحمت می کنند و مبارزه با آنها مستلزم هزینه سنگینمی باشد. لذا
هنگام آماده کردن زمین، استفاده از انواع علف کش ها توصیه می شود. نرم کردن
زمین در اوایل بهار یکی دیگر از کارهایی است که در مورد مزرعه مارچوبه
باید انجام گیرد. بدین جهت در اوایل بهار بهمنظور مبارزه با علف های هرز و
نرم کردن سطح خاک با دیسک سبک، زمین دیسک زده می شود. بدینترتیب چنانچه
قسمت های هوایی بوته ها از سال قبل باقی مانده باشند، از بین خواهند رفت.
چنانچهمی خواهیم کو شیمیایی به زمین بدهیم باید این کار در هنگام دیسک زدن
صورت گیرد. برای این منظورمقدار 200 کیلوگرم در هکتار از کودهای کامل توصیه
می شود. به منظور سفیدکردن ساقه های مارچوبهدر اوایل بهار پای بوته و روی
آن با کود پوسیده و خاک نرم پوشیده می شود. این کار در سطح وسیع باماشین
آلات انجام می گیرد. اگر در آخر فصل به زمین کود شیمیایی داده شود بهتر است
آن را با خاکمخلوط و بین ردیف ها پخش کرد. مزرعه مارچوبه باید مرطوب و
نمدار باشد از این رو آبیاری باید مرتب صورت گیرد. این مساله در مناطق خشک
اهمیت بیشتری دارد. بوته مارچوبه مورد حمله حشرات زیادی قرارمی گیرد. از
مهمترین آنها سوسک مخصوص بوته مارچوبه می باشد. از بیماری های مارچوبه
بیماری
زنگ
مارچوبه است که برای مبارزه باید از ارقام مقاوم استفاده نمود. جمع آوری
بوته های آلوده و سوزاندن، راه دیگر برای مبارزه با آن است.
برداشت مارچوبه:
معمولا
برداشت مارچوبه از سال سوم شروع می شود یعنی دو سال بعد از انتقال تاج آن
به محل اصلی اگرکاشت، داشت و نگهداری مزرعه به خوبی انجام گیرد، شاید در
سال دوم تعداد کمی از محصول قابلبرداشت باشد ولی بهتر است در سال دوم محصول
برداشت نشود. در این صورت بوته ها قوی شده و موادغذایی در اندام های
زیرزمینی تاج ذخیره می گردد و در طی این مدت به بوته فرصت داده می شود که
رشدریشه هایش کامل گردد و به این ترتیب بوته برای سال سوم آماده بهره
برداری می شود. قاعدتا برداشت ازسال سوم آغاز می گردد. برداشت وقتی شروع می
شود که طول بخشی خوراکی بین 15 تا 25 سانتی متر باشد که آن را می توان از
روی سطح خاک و یا از 2 تا 5 سانتی متری زیر خاک قطع نمود. این کار باید
رابا دقت انجام شود که به ساقه هایی که هنوز از خاک خارج نشده اند، صدمه ای
وارد نشود. برداشت مارچوبهاز اوایل بهار شروع شده و 6 الی 8 هفته به طول
می انجامد. چنانچه عمل برداشت بیشتر ادامه یابد، موادغذایی در ریشه های
متورم ذخیره نمی شود و بوته برای سال آینده ضعیف باقی می ماند و به منظور
سفیدکردن بخش خوراکی باید در اوایل بهار روی ساقه به وسیله خاک پوشانده
شود. هنگام برداشت می توانخاک های اطراف را عقب زد و سپس به برداشت اقدام
کرد. بهتر است بعد از برداشت مارچوبه بلافلاصلهمورد استفاده قرار گیرد.
برای این کار آنها را شسته، دو طرف ساقه را به اندازه کمتر از یک سانتی
مترقطع می کنند و به صورت آب پز یا پخته شده به مصرف می رسانند. در شرایط
مناسب دمای 3 تا 4 درجهسانتی گراد و با رطوبت نسبی 60 تا 80 درصد می توان
مارچوبه را برای چند ماه نگهداری کرد.
قیمت :16300 تومان
وارد لینک زیر شوید اول در سایت ثبت نام کنید و با نام کاربری و رمز عبور خودتان وارد سایت شوید و در زیر پست محصول سوال خود را مطرح کنید
لینک خرید :
https://youtejarat.com?rgm=treader66&p_id=5327
